Zespół projektowy

Kobieta tysiąca i jednej pasji, która w czasie studiów szukała odpowiedzi na pytanie, jak połączyć swoje dwa wielkie hobby – pedagogikę i dziennikarstwo. W końcu znalazła – czyni to, popularyzując naukę m.in. za pośrednictwem tekstów poświęconych edukacji oraz materiałów wideo przygotowujących uczniów do egzaminów z języka polskiego. Pasjonatka herstorii, literatury popularnonaukowej i innowacji we współczesnej oświacie, prowadząca zajęcia z języka polskiego dziećmi i młodzieżą. Jako pedagożka wierzy w to, że edukacja może zmieniać świat, dlatego nieustannie stara się pokazywać ludziom naukową stronę codziennego życia. 

Doktorantka Interdyscyplinarnej Szkoły Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Gdy nie redaguje kolejnego rozdziału pracy doktorskiej poświęconej tożsamości społeczno-kulturowej kobiet należących do wspólnoty religijnej, znaleźć ją można w escape roomach, które pokochała przed laty. 

Historyczka sztuki i ekonomistka zawodowo i naukowo związana z Chinami. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego,  Akademii Górniczo- Hutniczej oraz Uniwersytetu Tsinghua （清华） w Pekinie (wszędzie jej pełno). Przez lata prowadząca muzealne zajęcia ze sztuki współczesnej dla wszystkich grup wiekowych. Doktorantka Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, w swoich badaniach koncentruje się na chińskim rynku sztuki współczesnej i polsko-chińskich relacjach kulturalnych. Poza doktoratem aktywnie uczestniczy w życiu (popularno) naukowym jako mentorka akademicka i członkini zespołu ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów, w ramach którego pracowała przy pierwszej edycji projektu „Popularyzacja nie boli” oraz przy grze planszowej „Asy Nauki” ( http://asynauki.pl/o-projekcie/). Twórczyni i koordynatorka instagramowego projektu phd.vibes, który jest networkingową przestrzenią dla doktorantów.

„Po godzinach” tłumacz techniczny języka chińskiego i team leader w dużej korporacji. Prywatnie mama i wielka fanka Formuły 1. W tej edycji projektu znajdziecie mnie jak zwykle online – na Facebooku i Instagramie, a także offline,  na prowadzonych przeze mnie warsztatach z popularyzacji nauki. See ya!

Tak, oczywiście, moje zagadnienie badawcze bardzo mi się podoba. Pracuję nad nim już piąty rok. Jestem doktorantem na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej (AGH w Krakowie). Zajmuję się kompleksową charakterystyką antropogenicznych emisji metanu do atmosfery związanych z aktywnością górniczą (wydobycie węgla, ropy i gazu) na terenie Podkarpacia i Górnego Śląska. Ponadto pracuję w Krakowskim Alarmie Smogowym, gdzie koordynuję i wykonuję pomiary pyłów zawieszonych, pilnując 9 pyłomierzy Dusttrak.

Przygodę z popularyzacją nauki rozpocząłem w Studenckim Kole Naukowym Fizyków Bozon w ramach projektu AGH Junior. Nadal współpracuję ze studentami WFiIS. W zeszłym roku, w ramach projektu „Badania kriosfery Islandii i wpływu energetyki geotermalnej”, wspieranego przez IDUB AGH, badaliśmy naturalne emisje metanu spod pokrywy lodowcowej.

W drugiej edycji projektu znowu jestem odpowiedzialny za organizację i przebieg gali finałowej. Mam nadzieję, że wydarzenie będzie okazją do poznania popularyzatorów z różnych dziedzin i że wszystko odbędzie się bez problemów technicznych, we wspaniałej atmosferze!

Doktorantka Szkoły Doktorskiej Politechniki Śląskiej w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. W swoich badaniach skupia się na wykorzystywaniu odnawialnych źródeł energii do produkcji wodoru oraz paliw alternatywnych.

Popularyzacją nauki zajmowała się już od czasów studiów. Następnie na doktoracie brała udział w wielu konkursach popularyzatorskich m.in. na najlepszy artykuł popularnonaukowy oraz Three Minute Thesis (edycja śląska). Aktywnie działa w zespole do spraw popularyzacji nauki KRD.

W drugiej edycji projektu jest jednym z członków komisji rekrutacyjnej. To ona będzie analizować wasze zgłoszenia, więc postarajcie się ją czymś zaskoczyć w Waszych aplikacjach. Do dzieła popularyzatorzy i popularyzatorki! 

Doktorantka w dyscyplinie nauk chemicznych w Szkole Doktorskiej Politechniki Wrocławskiej. W swojej pracy doktorskiej pracuje nad nowoczesną technologią produkcji prądu z zanieczyszczeń środowiskowych przy użyciu mikroorganizmów. Ale praca naukowa to nie wszystko – działa również samorządowo jako Przewodnicząca Rady Doktorantów PWr, gdzie spełnia się przy organizacji doktoranckich wydarzeń integracyjnych, sportowych oraz pracuje nad ulepszeniem warunków realizacji doktoratów na swojej uczelni. 

Jest również członkinią zespołu ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów, gdzie rozwija swoją kreatywność poprzez współtworzenie konta instagramowego phd.vibes. W projekcie „Popularyzacja nie boli” spotkacie ją w zespole rekrutacyjnym!

Doktorantka z Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu, specjalizująca się w immunologii klinicznej oraz pracująca nad innowacyjnymi podejściami do szczepionek i hodowlami komórkowymi 3D. W wolnym czasie prowadzi zajęcia z biologii dla licealistów.

Z pasji do podróży, szczególnie tych dalekich, jak do Ameryki Południowej, zdobywa nowe doświadczenia i kulturowe spojrzenie. Aktualnie poszerza horyzonty ucząc się hiszpańskiego, co pomaga jej jeszcze lepiej zanurzyć się w bogactwie kultur tego obszaru. Po godzinach naukowych wchodzi w rolę baristki, bo kawa to jej druga miłość (obok nauki, rzecz jasna). 

Jako członkini komisji rekrutacyjnej w projekcie ,,Popularyzacja nie boli” ma za zadanie przeglądać Wasze zgłoszenia na początkowym etapie projektu. Jesteście więc w dobrych rękach! 

Absolwentka Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, gdzie studiowała grę na fortepianie, teorię muzyki i kompozycję, a następnie ukończyła kształcenie w Szkole Doktorskiej, przygotowując rozprawę doktorską poświęconą polskim koncertom fortepianowym XXI wieku w kontekście przemian gatunku oraz teorii muzycznej narracji. Laureatka pierwszych nagród w międzynarodowych konkursach pianistycznych, występowała w licznych ośrodkach muzycznych w kraju i za granicą, a także odbyła europejską trasę koncertową razem z European Union Youth Orchestra. Autorka kilku artykułów opublikowanych w recenzowanych czasopismach oraz wystąpień na konferencjach naukowych. W 2022 roku otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Bydgoszczy dla wybitnych młodych naukowców. W Akademii Muzycznej w Bydgoszczy prowadzi wykłady z teorii muzyki w języku polskim i angielskim oraz zajęcia z fortepianu. Pełniła też funkcję redaktora naczelnego serwisu internetowego Open Music Review. 

Od 3 lat aktywnie działa w zespole ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów, m.in. jako mentor podczas I edycji projektu „Popularyzacja nie boli” – rolę tę będzie pełnić również w obecnej edycji. Laureatka konkursu „Popularyzacja – grywalizacja” na portalu edoktorant.pl w kategorii „Sztuka” za materiał online Storytelling w muzyce. Fanka dobrej książki i włoskiej pizzy.

Medioznawczyni, kulturoznawczyni i trenerka komunikacji społecznej oraz wystąpień publicznych. Aby się przekonać się, jak to robi, możecie zobaczyć jej wystąpienie na TEDx (https://tiny.pl/cv66n). Jest absolwentką Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii oraz Kolegium Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego oraz doktorantką Szkoły Doktorskiej Nauk Społecznych UW. W swoich badaniach koncentruje się na zmianach zachodzących na rynku mediów pod wpływem starzenia się społeczeństw oraz dobrostanem cyfrowym. Poza doktoratem aktywnie uczestniczy w życiu samorządowym na macierzystej uczelni oraz jest członkinią zespołu ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów, w ramach którego pracowała przy pierwszej edycji projektu „Popularyzacja nie boli” jako mentorka. W wolnym czasie pracuje z organizacjami pozarządowymi oraz wspiera działania prowadzone przez jej ukochane miasto – Warszawę!

W tej edycji projektu będzie robiła to, co lubi najbardziej – pracowała z zespołem popularyzatorów w roli mentorki

Doktorant w Zakładzie Biologii Człowieka Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego kariera naukowa jest skoncentrowana na badaniach mechanizmów kształtowania się kondycji biologicznej ludzi, a praca doktorska ma zweryfikować stan uzębienia jako wskaźnik kondycji biologicznej. Pełnomocnik Zarządu Krajowej Reprezentacji Doktorantów ds. popularyzacji nauki od 2022 roku. W pierwszej edycji projektu „Popularyzacja nie boli” pełnił funkcję mentora. Autor szkoleń i warsztatów popularyzacyjnych. Poza naukĄ poświęca się edukacji młodzieży jako nauczyciel licealny. W wolnych chwilach ludzi pozwala sobie uciec w góry i przegrać kilka partii w gry planszowe.

Z wykształcenia magister nauk biologicznych. Od 2021 roku kształci się w Szkole Doktorskiej i Instytucie Nauk o Kulturze Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego. Jest dyplomowanym behawiorystą zwierzęcym, zoopsychologiem, ukończyła także kurs technika weterynarii. Ceni sobie rozwój osobisty i naukowy, dlatego bierze udział w kursach, regularnie publikuje artykuły w renomowanych czasopismach naukowych oraz uczestniczy w konferencjach naukowych. Popularyzuje naukę od czasu studiów, prowadząc warsztaty dla dzieci i młodzieży, media społecznościowe oraz nagrywając podcasty. Pracuje w pracowni biologiczno-chemicznej w Morskim Centrum Nauki im. prof. Jerzego Stelmacha w Szczecinie, gdzie opracowuje i przeprowadza zajęcia edukacyjne dla młodzieży szkolnej. Niedawno została laureatką 3 kategorii w konkursie „Popularyzacja – grywalizacja” na portalu eDoktorant.pl oraz otrzymała nagrodę „Grand Prix” w kategorii „Najlepszy popularyzator – social media”. 

Instagram: https://www.instagram.com/olgasierawska/

TikTok: https://www.tiktok.com/@olgasierawska

Doktorant z Uniwersytetu Gdańskiego, który tworzy nowe materiały, aby świat stawał się bezpieczniejszy. Popularyzator nauki w ramach działalności w Naukowym Kole Chemików Uniwersytetu Gdańskiego jak również na kanale TikTok – finalista konkursu Popularyzator Nauki 2023 organizowanego przez PAP. Uczestnik pierwszej edycji programu „Popularyzacja nie boli”, w ramach której współtworzył platformę studianaMIGI!. Laureat programu w której otrzymał nagrodę indywidualną „Doktorancki eksperymentator roku”. Jest także wieloletnim samorządowcem w Radach Samorządu Studentów i Doktorantów na Uniwersytecie Gdańskim i organizatorem wielu konferencji naukowych. 

Asystentka badawczo-dydaktyczna w Zakładzie Dietetyki Sportowej Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, gdzie jest również na ostatniej prostej do zakończenia postępowania doktorskiego w dyscyplinie nauk o kulturze fizycznej. Od lat pracująca jako dietetyk sportowy oraz prowadząca wykłady i szkolenia nie tylko dla dorosłych sportowców, ale również dzieci, ich rodziców, trenerów i nauczycieli. Mimo że naukowy świat biochemii, fizjologii i żywienia w sporcie jest jej najbliższy, stara się pokazywać, że zdrowotne nowinki naukowe można z korzyścią wprowadzić do swojej codzienności. Członkini zespołu ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów, rekruterka w pierwszej edycji projektu „Popularyzacja nie boli”, a w drugiej edycji prowadząca warsztaty z popularyzacji nauki dla studentów i doktorantów. Prywatnie uwielbiająca kotkę o imieniu Kofeina i trenująca CrossFit (nieprzypadkowo robi doktorat z wpływu kofeiny w CrossFicie).

Doktorant Szkoły Doktorskiej Politechniki Koszalińskiej w dyscyplinie nauk społecznych i o polityce, współpracujący z Wydziałem Humanistycznym tejże uczelni. Z zawodu dziennikarz. W swojej działalności naukowej skupia się na regionaliźmie, polityce pamięci i paradyplomacji oraz rozwoju samorządów w tym new public management. Pasjonat historii, zwłaszcza okresu starożytności, epoki napoleońskiej i II wojny światowej. Uważa, że w dzisiejszym świecie badania naukowe i praca badawcza powinny być także prezentowane szerokiemu gronu odbiorców niezwiązanych z nauką. Przełożenie wyników badań naukowych, często niezrozumiałych w formie czy treści dla laika, na język popularnonaukowy, może przyczynić się do zwiększenia zainteresowania rozwojem nauki i promocją osiągnięć młodych naukowców. 

Doktorantka w Instytucie Nauk o Żywności SGGW w Warszawie, wykorzystująca w swojej pracy naukowej wiedzę zdobytą na studiach z technologii chemicznej i biotechnologii spożywczej. W swojej pracy doktorskiej próbuje znaleźć alternatywne związki o pochodzeniu roślinnym, które mogłyby zastąpić obecnie istniejące syntetyczne dodatki do żywności. Od niedawna członkini zespołu ds. projektów i promocji przy Radzie Doktorantów SGGW i zespołu roboczego ds. mediów elektronicznych Wydziału Technologii Żywności SGGW. Entuzjastka wprowadzania w świat nauki najmłodszych poprzez organizację zajęć z eksperymentami chemicznymi. Uczestniczka I edycji projektu “Popularyzacja nie boli”, w ramach którego stworzyła razem z zespołem e-book Akademickie Selfcare: Jak zadbać o zdrowie w trakcie studiów? W drugiej edycji prowadząca warsztaty z popularyzacji nauki dla studentów i doktorantów. Prywatnie podróżniczka, instruktorka ZHP, miłośniczka kuchni włoskiej i kryminałów. 

Pasjonatka biologii ewolucyjnej i doktorantka w Zakładzie Biologii Człowieka Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie sprawdza, czy można oceniać książkę po okładce, a dokładniej to, czy można ocenić kondycję biologiczną mężczyzn w średnim wieku poprzez maskulinizację ich twarzy. Zawodowo nauczycielka biologii w szkole podstawowej, gdzie stara się zarażać swoją miłością do biologii każdego, kto wejdzie do sali biologicznej. Gdy kończy pracę w szkole, działa popularnonaukowo jako członkini zespołu ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów. Wraz z zespołem od social mediów bierze udział tworzeniu konta na Instagramie phd.vibes, które ma zachęcać młodych naukowców do popularyzacji nauki i być przestrzenią networkingową dla doktorantów. Prywatnie lubi amatorsko bawić się fotografią i kocha podróżowanie oraz poznawanie nowych kultur (w tym kuchni 😉). W tej edycji „Popularyzacja nie boli” prowadzi warsztaty z popularyzacji nauki dla studentów i doktorantów zachęcające do udziału w projekcie.

Doktorant Instytutu Ekonomii i Finansów Uniwersytetu Rzeszowskiego (URz).

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Rzeszowskiego, Wydziału Zarządzania Politechniki Rzeszowskiej, Wydziału Ekonomicznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Na początku 2023 roku nominowany przez Kolegium Redakcyjne dziennika „Nowiny” do tytułu „Osobowość Roku 2022” w kategorii „Nauka”. 

Od marca 2023 roku członek zespołu ds. popularyzacji nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów. 

W II edycji projektu „Popularyzacja nie boli” będzie przeprowadzał warsztaty popularyzatorskie dla studentów oraz doktorantów.

Jestem hybrydą: pół-lingwistą, pół-socjologiem. Badam teraźniejsze sposoby przedstawiania przyszłości. Prowadzę podkast „Artykuły Naukowe Czytane”, w którym czytam literaturę naukową od deski do deski (ponad 150 odcinków!). Współprowadzę Sortownię Wiedzy, serwis zbierający przydatne naukowe linki i publikujący poradniki. Współtworzyłem planszówkę edukacyjną „Hex Integration”, która wygrała pierwszą edycję konkursu „Popularyzacja nie boli”. Stworzyłem także dwie gry typu visual novel, wyjaśniające teorie lingwistyczne. Zająłem drugie miejsce w konkursie Futuwawa, z badaniami etnograficznymi z Warszawy przyszłości. Swojej pracy nie uważam dosłownie za popularyzację, jestem raczej kimś, kto redystrybuuje naukę i umieszcza ją w nowych kontekstach. Dotyczy to propagowania filozofii nauki i metodologii poszczególnych dziedzin oraz podawania dalej przydatnych narzędzi.

„Interesuję się wszystkim po trochu i niczym porządnie” – kiedy po raz pierwszy usłyszałem to zdanie uśmiechnąłem się, a potem pomyślałem sobie „oh… wait!”. Bardzo często czymś się zajaram, zatracam się w tym, a po pół roku zaczyna mnie to nużyć i znajduję nową rzecz. Być może kiedyś odnajdę „spokój” i rzecz, która pochłonie mnie całkowicie. Na szczęście mam wyjątki od tej reguły i jedną z nich jest popularyzacja nauki, którą zajmuję się już prawie 9 lat (jak jeden dzieeeeeń…). Na przestrzeni tego czasu prowadziłem wiele pokazów, warsztatów, wygłaszałem wykłady popularnonaukowe, występowałem w radio, a nawet współprowadziłem dwa podcasty (Dolnośląskie Podcasty Naukii Podcast HeHemiczny – będę zobowiązany). Uważam, że każdy ma do opowiedzenia ciekawą historię i próbuję ją wydobyć. Kiedyś podczas jednego z Festiwali Pokazów Chemicznych [odbierając nagrodę za najlepszy pokaz chemiczny – przyp. redaktor] pomyślałem sobie: „hmmm… ciekawe jakby było popularyzować naukę zawodowo?”. Od ubiegłego roku poznaję odpowiedź na to pytanie, ponieważ projektuję i przeprowadzam warsztaty naukowe w Ogrodach Doświadczeń Łukasiewicz – PORT. Po godzinach uczę się różnych obcych języków na Duolingo, czytam dużo artykułów naukowych w kątach komunikacji miejskiej i walczę na średniowieczne miecze (to mój drugi wyjątek!), stawiając przy okazji swoje pierwsze kroki jako instruktor. Poza tym szukam sobie nowego hobby 😉